Blog

Cięcie tlenowe, nazywane także gazowym lub płomieniowym, to jedna z najpopularniejszych metod cięcia metali. Materiał rozgrzewa się do temperatury zapłonu, a gdy zostaje utleniony, następuje jego wydmuchanie za pomocą tlenu pod wysokim ciśnieniem. Choć jest to sposób bardzo skuteczny, ma pewne wady.

Znaczenie odpowiednich proporcji

Cięcie tlenowe wykonuje się za pomocą specjalnego palnika, który miesza tlen z gazem palnym, a następnie wszystko to wydmuchuje. Tlen tnący musi mieć czystość powyżej 99,5%, ponieważ wpływa to na jakość całego procesu. Obniżona zawartość o 1% może spowolnić cięcie nawet o 15%, a przy tym zwiększyć zużycie o ¼. Gaz, którym najczęściej jest acetylen lub propan-butan, ma za zadanie pogrzać materiał. Zastosowanie odpowiednich proporcji tlenu i gazu umożliwia szybkie osiąganie wysokiej temperatury, co przyspiesza proces obróbki dużych partii materiału. Powstały płomień usuwa rdzę, farbę i inne zanieczyszczenia z ciętej powierzchni i przygotowuje ją do cięcia. Dodatkowo doprowadzana energia umożliwia podtrzymywanie ciepła. Powstaje powłoka ochronna, która zapobiega dostawaniu się powietrza do strumienia tlenu.

Wpływ gazu i palnika na cięcie

Użycie acetylenu pozwala uzyskać bardzo wysoką temperaturę. Natomiast propan-butan stosuje się wtedy, gdy nie ma potrzeby szybkiego nagrzewania, np. przy cięciu zautomatyzowanym. Jest to metoda oszczędniejsza. Inne rodzaje paliw gazowych, które spotyka się rzadziej, to gaz ziemny i propylen. Cięcie tlenowe może być używane do rozdzielania stali, których grubość dochodzi nawet do 300 mm. Jednak obszar, na który oddziałuje ciepło, sprawia, że metoda ta nie sprawdza się w przypadku blachy cieńszej niż 3 mm. Trzeba przy tym zaznaczyć, że grubość cięcia jest uzależniona od użytego palnika. Urządzenia uniwersalne używane są do spawania i cięcia. Natomiast palniki przeznaczone tylko do przecinania, są w stanie wydmuchiwać tlen pod wyższym ciśnieniem.

Ograniczenia cięcia tlenowego

Choć cięcie tlenowe doskonale sprawdza się w przypadku stali miękkich o szerokim zakresie grubości, nie należy stosować tej metody do stali nierdzewnej i aluminium ze względu na długi czas przebijania i szeroką strefę wpływu ciepła. Metale nieżelazne zawierają tlenki, których stopień topnienia jest wyższy niż sam metal podstawowy. Cięcie metodą tlenową sprawia, że szybko się utleniają, co stwarza warstwę ochronną. W przypadku stali węglowej nie ma tego problemu. Wytwarzany tlenek ma niższą temperaturę topnienia niż materiał. Cięcia można wykonywać pod różnymi kątami, choć prędkość tego procesu jest ograniczona. Koszt sprzętu i eksploatacji, a tym bardziej zlecenie usługi cięcia gazowego nie jest drogie, co pozwala stosować je zarówno do realizacji zadań dla dużych przedsiębiorstw, jak i do przydomowych prac. Dodatkowo palnik można zautomatyzować, co jeszcze bardziej usprawnia pracę.